Waarom niet alle hackers gelijk zijn, van 'Script Kiddies' tot 'Nation State Actors'. Wat is hun impact op je onderneming.

Inleiding

Bij het opstellen van een Cybersecurity riskassessment is het essentieel om de verschillende soorten hackers, hun motivaties en drijfveren goed te begrijpen. Niet elke hacker heeft dezelfde aanpak, middelen of doelen. Toch zien veel bedrijven deze belangrijke factor over het hoofd, wat leidt tot verkeerde inschattingen van de dreigingen waarmee ze te maken hebben. Dit kan resulteren in foutieve prioriteiten en investeringen die niet bijdragen aan een effectieve beveiliging tegen de échte dreigingen.

Door te weten welk type bedreigingsactor (threat actor) zich op jouw sector richt, kun je slimmer prioriteiten stellen en betere beveiligingsbeslissingen nemen. In dit artikel schetsen we de verschillende types hackers en wat hun drijfveren, motivaties, middelen en incentives zijn. Zo krijg je een beter beeld van met wie je te maken hebt.

We onderscheiden de volgende types om het gros van de hackers te beschrijven:

• Scriptkiddies – De Amateur met Gereedschap
• Hacktivisten – De Ideologische Soldaten
• Individuele Hackers – Lone Wolf of Freelancer
• Cybercrime Organisaties – Georganiseerde Misdaad in Cyberworld
• Nation-State Actors – De Cyberoorlogsmachine

Het is niet zo dat de ene hacker per definitie 'gevaarlijker' is dan de andere. Een slecht minder goed beveiligde onderneming kan veel schade ondervinden van een scriptkiddy. Hoeveel schade een organisatie lijdt na een hack, hangt af van welke assets gecompromitteerd zijn, niet van het type hacker zelf. Niet alle hackers gaan echter op zoek naar hetzelfde, en niet alle sectoren krijgen met dezelfde types hackers te maken.

1. Scriptkiddies: Uitdaging en Status

Scriptkiddies zijn hackers met beperkte technische vaardigheden die kant-en-klare tools van het internet gebruiken om kwetsbaarheden te exploiteren. Hun motivatie ligt in de uitdaging en het verkrijgen van status binnen hun (vaak jonge) gemeenschap. Ze richten zich opportunistisch op willekeurige, zwak beveiligde systemen en hebben weinig doorzettingsvermogen; ze geven snel op als hun aanval mislukt.

Ondanks hun beperkte kennis kunnen scriptkiddies wel degelijk schade aanrichten. Ze maken gebruik van gratis beschikbare tools en basis-exploits. Hun aanvallen zijn meestal kort en minder verfijnd, waardoor bedrijven met goede basisbeveiliging zich hier relatief makkelijk tegen kunnen beschermen.

2. Hacktivisten: Ideologie en Sociale Verandering

Hacktivisten richten zich op bedrijven of overheden vanuit ideologische of sociale overtuigingen. Hun doel is om publieke aandacht te vestigen op bepaalde issues door schade toe te brengen, zoals het defacen van websites of het lekken van gevoelige informatie. Denk aan aanvallen op bedrijven die gezien worden als vervuilers, privacyschenders of schenders van mensenrechten.

Hoewel hacktivisten meestal beperkte middelen hebben, is hun motivatie sterk. Ze gebruiken crowd-sourced tools en coördineren acties via online forums. Door hun volharding en het vermogen om publieke druk uit te oefenen, kunnen ze aanzienlijke schade aanrichten, bijvoorbeeld via Distributed Denial of Service (DDoS)-aanvallen.

3. Individuele Hackers: Uitdaging en Roem

Individuele hackers hebben uiteenlopende motivaties. Sommigen zoeken technische uitdagingen, anderen streven naar roem binnen hun community, en weer anderen zijn uit op financieel gewin, zij het op kleinere schaal dan georganiseerde cybercrime-groepen.

Deze hackers hebben vaak meer technische kennis dan scriptkiddies en kunnen zelfstandig exploits ontwikkelen of kopen op het dark web. Hun aanvallen variëren van kortdurende aanvallen op kleine bedrijven tot langdurige, gerichte aanvallen op specifieke doelwitten. Ze zoeken vaak naar specifieke kwetsbaarheden in systemen die niet altijd goed beschermd zijn.

4. Cybercrime Organisaties: Financieel Gewin

Cybercrime-organisaties zijn gestructureerde en steeds professionelere groepen hackers. Hun primaire motivatie is financieel gewin, verkregen door het stelen van data, verspreiden van ransomware of uitvoeren van phishing-aanvallen. Ze opereren als bedrijven en maken gebruik van complexe aanvalsmethoden, vaak in samenwerking met andere criminele netwerken.

Deze groepen hebben toegang tot aanzienlijke middelen, vaak zelf opgebouwd. Ze gebruiken geavanceerde tools en tactieken, zoals Cybercrime-as-a-Service (CaaS), waarbij hackers tegen betaling tools en diensten aanbieden voor cyberaanvallen. Ze werken geduldig en methodisch, en hun aanvallen kunnen weken of maanden duren, zolang de businesscase standhoudt.